maandag 29 augustus 2011

Koffie verkeerd


Met kleine stapjes moet ik steeds dichter bij mijn doel komen. Soms moet ik mezelf weer even scherp houden voor wat betreft mijn doel. Dat was Zero waste. Maar dat was nog maar het begin, daarbij kwam ontspullen, biologisch, én sparen om "later" dichterbij te laten komen. Dat kan niet anders dan in kleine stappen. Eentje nog te nemen is de koffie. In mijn leven heb ik verschillende soorten koffie gedronken.

  • Vroeger thuis: stevige filterkoffie met een plons gekookte volle boeren melk erin. Met van die vellen erop als je niet uit keek.
  • Daarna; eigen filterkoffie met nog steeds warme melk. Gekookt, maar halfvol van de supermarkt.
  • Weer wat verder: het kon makkelijker vond een vriendin. Mok half vol met warme melk, half vol water en koken in de magnetron. Daarna een schep oploskoffie erbij, roeren en drinken maar. Tot ver na de uitvinding van Senseo bleef ik dat drinken. Ik werd zelfs lid van het anti-Senseofront.:) Een enkele medestander kreeg ik, andere bezoekers gruwden van "mijn" brouwsel.
  • Lang heb ik het tegen gehouden, maar toen kwam er toch een Senseo, gratis gekregen van die vriendin van de oploskoffie. Ik kookte nog steeds een bodempje melk in een mok in de magnetron en daar bovenop deed de Senseo zijn koffie. Heerlijke koffie.. ik kon er 's morgens echt mijn bed voor uitkomen. 
  • Toen moest het naar anders. Minder afval én afvallen, de melk verdween uit de koffie en ik drink het nu al een poosje zwart. Het is te doen, na een wenningsperiode. Overigens dronk ik buiten de deur overal allang zwarte koffie, maar thuis was anders.
  • Nu is het nog steeds de Senseo, maar nu zwart, het liefst mokka. Niet goedkoop en zeker niet zonder afval. De verpakking én de pads.

Ik liep dus al even te denken hoe dat op te lossen maar ik heb het gevonden, zo simpel dat ik het bijna zelf had kunnen bedenken. Bij Natuurlijk Zuinig las ik hoe zij het doet. En waarom proberen het wiel opnieuw uit te vinden als een ander dat al gedaan heeft?

Mijn koffiezetapparaat met filter staat nog in mijn werkkast (de ruimronde nog overleefd)  en die ga ik er weer uit halen. De Senseo gaat in een doos op zolder, het duurt vast niet lang voordat lieve zoon zelfstandig gaat wonen en dan is dat apparaat voor hem, (was nog van zijn oma). Ik ga een kunststof filter kopen, nadat ik het restje papieren filters uit de kast opgemaakt heb. Dan heb ik nog twee pakken gemalen koffie liggen uit kerstpakketten, (de datum kan niet meer nog net ) en daarna ga ik naar de koffiewinkel en die zal vast wel koffie los verkopen en in mijn eigen verpakking willen doen. Ik moet nog kijken of het me bevalt, qua smaak dan. De koffie na het éérste kopje zal even bewaard moeten worden in mijn thermosflesje en dát is mijn enige twijfel nog. Maar ik ga het ondervinden. Weer een Senseo minder..


zondag 28 augustus 2011

Shoppen!

Gevaarlijk! Zet iemand die eigenlijk geen geld uit moet geven in het centrum van een stad en zeg dat zij zich een paar uur in d'r eentje moet vermaken. (En ze heeft drie bankpasjes en een creditkaart in haar portemonnee). Het overkwam me vandaag.

Gelukkig ben ik nooit een roekeloze spender geweest, merendeel omdat ik het niet had. Nu heb ik het wel maar wil ik het (meestal) niet meer. Ik wilde wel Hengelo eens gaan ontdekken op duurzame winkels en ging op pad. Wat scoorde ik?
  • Direct bij het uit de auto gezet worden liep ik tegen een "spullenwinkel" aan. Een  winkel met twee verdiepingen tweedehands spullen. Ik heb uitgebreid rondgesnuffeld, veel leuks maar allemaal onnodig. Tot ik bij de boeken kwam. Een dik boekwerk over tuinieren met ook een uitgebreid deel over groentetuinen. Omdat een betere oogst te krijgen dan de afgelopen maanden met mijn in het wilde weg neergegooide tuintje, mocht ik het boek van mezelf kopen. Wat het kostte? Ik had nog geen idee. Ik heb overigens nog een boek weer terug gelegd wat ik ook graag wilde hebben dacht ik, maar uiteindelijk het etiket "niet nodig" kreeg en ik legde het terug. 
  • Bij de kassa zag ik een hoopje cilindersloten liggen. Die wilde ik al weken aanschaffen. Na steeds weer met kinderen te wisselen van sleutel, onder deurmatten leggen, een aantal verloren bossen en een aantal maar half werkende sleutels, was ik het zat. Er moesten in beide deuren nieuwe cilinders komen. Er lag, alsof het er voor me was neergelegd, een bos van drie cilinders met een grote bos identieke sleutels voor de drie de sloten. Zo dan, dus voordeur, schuurdeur en tuindeur, en na veel overleg met de aardige verkoper en tevens sleutelexpert, besloot ik de bundel te kopen. 40 euro. Een hoop geld, maar in de winkel zou ik dat voor één slot al kwijt zijn. En het tuinboek kreeg ik er gratis bij! Gekocht en ze zitten al in twee deuren.Ik dacht er nog net aan zoon een nieuwe sleutel te geven voor hij de deur uitging, hij zou eens mogen denken dat ik hem doelbewust buitensloot na vier nachten elders geslapen te hebben. Nu te koop bij mij: tweedehands cilindersloten met sleutels.:)
  • En ik liep verder door de voor mij onverwachte leuke winkelstad. Boeken, tijdschriften.. ik zou ze allemaal wel willen hebben! Maar nee, mag niet meer, ik heb wat doorgebladerd en weer teruggelegd met de gedachte dat ik ze dan maar in de bibliotheek moet gaan lezen. Toch iets gekocht; een blad "webdesign". Ik moet voor mijn bedrijfje nog een website maken, van de zakelijke rekening betaald en telt dus niet als uitgave. ;) 
  • Ik dwaalde wat verder weg van de Blokkers en de Hema's en zag leuke winkeltjes. En een natuurvoedingswinkel. Ze hadden een ruime keuze aan onverpakte groenten en ik kocht wat niet te duur was. (Eikenbladsla, roemeinse sla, venkel en radijs). Zo stel ik altijd mijn menu samen, wat betaalbaar is op dat moment, komt op tafel. Bij het vlees was er weer het nu al wekelijkse dilemma; koop ik biologisch en dus met verpakking of koop ik van de Turk, herkomst onbekend, zonder verpakking? Na een paar keer biologisch geproefd te hebben (schaam, schaam, echt voor het eerst in mijn leven) weet ik dat biologisch écht veel lekkerder is. En de oorsprong natuurlijk veel minder schuldgevoelig. Totaal voor € 10,50 in mijn eigen duurzame tasje gedaan.
  • Door de rustige straatjes weer terug naar het meer centraal gelegen deel liep ik nog langs een heel eerlijke bakker, maar voor brood had ik geen verpakmateriaal bij me, dus ik liep door. 
  • Een kledingoutlet! Toch even binnenlopen al hoeft  mag er helemaal geen kleding meer gekocht worden, snuffelen is ook leuk toch? En toen hing daar een spijkerbroek die wel eens mijn maat zou kunnen zijn, passen of niet passen? Ik ging passen. De enige spijkerbroek die er in mijn maat hing zat als gegoten! Precies zoals die ene die ik vorig jaar kocht, maar dan nu een maat groter. :( . Daar stond ik dan alleen, leuk of niet leuk? En dat shirt wat ik er ook maar bij paste? Leuk of niet leuk? Een foto van mijn spiegelbeeld gemaakt en via What's app naar mijn dochter gestuurd met de vraag "Leuk?" "Slank!" was het antwoord even later. Ik was verkocht.. en de broek ook. Een echte Tommy H. van 110 voor 25, mij kun je niet blijer maken. Een shirt erbij voor 10 en ook nog een jurkje gevonden, eenzelfde als ik pas van een vriendin kreeg, die lekker zit en zonder passen nam ik een andere kleur mee voor 5 euro. Pinnen in de zaak kon niet, mijn portemonnee was leeg door de andere onverwachte aankopen en dus eerst pinnen. Toen kon ik bijna het kledingzaakje niet meer terugvinden.. maar die deal gaf ik niet zomaar op.. en gevonden!  Niet duurzaam, niet verantwoord, maar wel heerlijk zuinig!
  • Volgende zaak die ik binnenging was een stoffenzaak. Die hebben we niet eens meer in Delft. Ik wil allang twee gewone witte ritsen voor twee witte broeken die nog meekunnen, mits er nieuwe ritsen in gaan. Zelfs mijn buurtmarkt heeft geen "ritsenkraam" meer. In Hengelois er nog wel een stoffenwinkel en voor 5 euro heb ik weer twee broeken. Als ik die ritsen erin gezet heb dan he? "Zakje erom? " "Nee hoor, dat moet ik maar weer wegwerken".
  • Toen nog even over de markt, niks te halen voor mij. Tot ik bij de "messenkraam" kom. Daar staan pincetten in een doos, zonder karton, zonder plastic en voor 3 euro. Ook die is voor mij want de laatste tijd voelde ik me ietwat harig omdat ik mijn pincet niet meer kon vinden. Ik stond al bij de drogist met zo'n ding in mijn handen, maar mét plastic en mét karton en dan ook nog 3,95, ik hing hem terug. Maar nu "schoon aan de haak" voor 3 euro en hij was van mij. En nee.. hoefde geen zakje om. 
Nu heb ik het geloof ik wel genoemd allemaal. Ik voelde me geweldig. Alleen winkelen is zo wie zo wel lekker, niemand die zich verveelt met me, niemand die vindt dat ik een bepaalde zaak niet in hoef en niemand die haast heeft. Maar het aller lekkerst voel ik me omdat ik achter al mijn aankopen sta. Het was geen goedkope dag, maar wel een dag vol "koopjes". Ik eindigde met een cappuccino op een terras lezend in "Krant van de Aarde" en "Verstandig beleggen".

Wat later reed ik ('"we" was het toen weer) door Oldenzaal en pas thuis ontdekte ik wat ik dáar gemist had! Nou ja, dat is voor een volgende keer.

Waarom ik daar weer ga komen? Dat is eigenlijk een heel triest verhaal. Mijn vriend mocht eindelijk na 14 maanden, een rechtzaak en vrschillende gesprekken met de k.inderbescherming zijn kinderen zien. In een O.mgangshuis! Omdat de mama het nodig vond om hem toe te roepen "dan krijg je je kinderen nooit meer te zien" en daad bij het woord voegde. We denken dan dat iedereen in Nederland zijn recht kan krijgen, maar dat valt tegen. Dit lange trieste verhaal verdient een eigen blog en misschien doen we dat wel. Vandaag was er voor hem in ieder geval eindelijk een lichtpuntje, hij zag zijn schatten. En ik? Ik zocht mijn eigen schatten. :)

vrijdag 26 augustus 2011

Voetstappen

Mensen, wat kosten jullie me een tijd! Elke keer als ik bij blogs kom, ga ik van het één naar het ander. Er is zóveel te leren voor me! Zo kwam ik, vraag me niet meer hoe, op een site waar ik mijn voetafdruk kan meten. Niet zomaar alle voetafdrukken in mijn voortuin bijvoorbeeld, maar mijn voetafdrukken die ik in de wereld achterlaat. Natuurlijk heb ik de test gedaan. En mocht ik denken dat ik aardig goed bezig ben, het was een bevestiging van mijn vermoeden dat ik nog flink wat moet veranderen. Het mooie is dat ik wel weet wáár ik mijn verbeterpunten heb.

Ik lig met voetafdrukken (beter bekend als "footprints") zelfs nog boven het gemiddelde.

Mobiliteit bijvoorbeeld. Ik weet al, en besloot al, dat de auto er uit gaat. Moeilijke beslissing en een gemis natuurlijk, maar hij gaat er uit. Vakantie.. papier.. er wordt aan gewerkt. Ik zal de komende tijd bloggen over mijn vooruitgang. En over een poosje weer een scan doen. Ik kan wel vertellen, had ik die scan een half jaar geleden gedaan, dan was het nog veel ongunstiger geweest. Ik ben op weg, maar ben er niet. (Dus, ja, kritische lezer, er zullen nog zeker verbeterpunten zijn).

Ik hoop binnen een maand onder het gemiddelde van 6,2 te zitten. Nu staat het op 6,9. Wel een mooi instrument om de vooruitgang te meten.

En jij?? Bekijk het hier bij Duurzaamheid in actie..

woensdag 24 augustus 2011

Afvallige

Onlangs was er een schrijven van onze grote regionale afvalophaler Avalex, ook zij gaan efficiënter werken en komen binnenkort nog maar één keer in de twee weken die grote grijze en groene bakken legen. (Zouden we mogen meedelen het voordeel dat dit oplevert, door verlaging van de afvalstoffenheffing?). Nu zit bij veel mensen in één week die kliko al vol, dus hoe redt je het voor twee weken? In dat geval kon je een 40-liter bak vragen.

Ik heb het anders gedaan, ik bedacht me dat ik voor dat kleine restje afval geen kliko meer wilde hebben en belde met Avalex om ze te melden dat ik geen kliko wil, maar mijn zakje naar de verzamelcontainer op de hoek van de straat breng. Het had wat voeten in aarde maar het kon. Helaas, op de dag dat mijn containers opgehaald zouden worden ging het mis met onze communicatie en ik zag Avalex wegrijden zonder mijn container in hun laadbak. Jammer, en van een nieuwe afspraak was nog niet gekomen.

Maar vandaag was het grote vernieuwen daar! Bij het wakker worden, het tandenpoetsen om preciezer te zijn, lieten rare geluiden me naar de straat kijken. En daar zag ik een leger nieuwe containers, klaar om de aanval tegen afval in te zetten!


Ik was nieuwsgierig of er voor mij ook eentje bij zou zijn. Was ik nou uit het systeem gegooid of niet? Bij thuiskomst vanmiddag wist ik het! Ze moeten me niet meer, geen bodempjes afval in veel te grote containers.  Zie je dat lege hoekje schuur hieronder? Dat is MIJN schuur. Zie je die andere zichtvervuilende plastic bakken? In alle kleuren? Grijs, groen, blauw..? Allemaal een grote besteld. Allemaal mooi hun chip en adres erop. "Alleen om het tijdstip en aantal te meten". Natuurlijk.


Maar ik heb na morgen geen bakken meer. Wéér wat weg uit mijn leven. Het voelt wel wat eng, een hele stap eigenlijk. Dat éne zakje per week in de verzamelcontainer heb ik niet zo veel moeite mee. Een groenbak (en ik had er stiekem twee, want hele grote tuin) zou ik meer kunnen gaan missen. Wat als ik weer eens een grote snoeironde houd? Dat gaat niet allemaal in de compostbak (waar ik nog maar bij af moet wachten of ik dat echt tot compost krijg). Gelukkig mogen we het grote werk ook gebundeld aanleveren of naar het afvalstation brengen, dat gaat dus best wel lukken. Wat het eng maakt is, denk ik, het definitieve ervan. Wat ik enige maanden geleden als experiment begon, "Zo Zero Mogelijk Waste", is door het verdwijnen van mijn kliko's, geen experiment meer maar het krijgt een definitieve status. Ik MOET nu doorgaan want ik kan mijn afval niet meer kwijt, het afvalverhaal is nu mijn leven, mijn systeem geworden. A small step for the world.... a giant step for me. :)

Oh, overigens houd ik toch een kliko achter. Ik heb bedacht dat ik geen regenton ga kopen maar gewoon een grijze of groene (ik moet nog even kijken wat het best in de tuin past :)) kliko houd en die zet ik bij de regenpijp. Een gratis regenopvanger.. al hebben we er afgelopen maanden niet zo'n behoeft aan gehad. De plantjes bleven toch wel nat. Maar het wordt vast weer anders...




maandag 15 augustus 2011

Gratis Blackberry!!

Wie wil ook gratis Blackberry?

Kom bij mij je hond uitlaten, neem een plastic zak mee en laad die helemaal vol met Blackberry's!





Containergraaiers


Pas is er een oude "Buurman" overleden. "Opaatje", zoals wij hem noemden, stond vaak voor het raam als we aankwamen of wegreden en vaak zwaaiden we even. Hij was altijd alleen, zijn vrouw is een paar jaar geleden overleden. Familie, die hij wel had, zagen we er niet veel. "Gelukkig zit hij veel aan de telefoon", zeiden we wel eens..

Hij is overleden, maar daar gaat dit verhaal verder niet over. Het gaat over zijn spullen. De kinderen die zijn huis toch moesten ontruimen, lieten een grote container voor de deur zetten en vorige week verdween binnen twee dagen de hele inboedel erin. Ook liepen ze naar de grote verzamelcontainer met alle kleine huisraad en rinkeldekinkel onder veel glasgerinkel ging daar het hele grote glasservies in. Oh, wat ging me dat allemaal aan mijn hart! Wat zouden daar nog een mensen plezier van hebben! Ik ken zelf iemand die binnenkort een heel huis moet inrichten en nog niks heeft. Ook geen geld. Maar ik durfde ze niet aan te spreken en te zeggen dat ze het wel voor mijn voordeur mochten zetten, iets wat ik anders weleens zou durven, maar ja.. hier keek de hele buurt mee.

Toen ik gisteren weg reed, lag er een goeie stofzuiger bovenop. "Als ik straks terug kom, en hij ligt er nog, is ie voor mij", dacht ik nog. Toen ik terug kwam lag hij er jammer genoeg niet meer. Bij het naar mijn voordeur lopen sprak een andere buurman mij aan. Nu doet die dat wel vaker, altijd eigenlijk, en eigenlijk spreekt hij altijd iedereen aan, zittend in zijn voortuintje. Mijn kind wil wel eens niet naar buiten omdat De Buurman weer in zijn voortuintje zit en er dan niet te ontkomen is aan een (onzinnig en warrig) praatje dat maar uit één richting komt. Dochter zei er gisteren geirriteerd nog wat over. Ik was eens een keer heel positief over hem en verdedigde de alleenstaande man. "Kijk, hij zoekt toch de sociale contacten, verpietert niet achter de ramen, de buurt wordt er een stuk socialer van, iedereen praat met elkaar en we horen alles over elkaar. Plus hij houdt de boel goed in de gaten, weet alles, ziet alles en waakt over ons. Toch een eenmans-buurtpreventie." Ze vond me zeer positief. :), maar ook daar gaat het in dit geval niet over. Hij vertelde me dat hij de buurvrouw (mijn vriendin!) had geholpen de stofzuiger uit de container te pakken, hij had er zelf een fiets uitgehaald en een ander aan een salontafel geholpen. Terwijl we aan het praten waren stond er een klein autootje achter de container en twee mannen doorsnuffelden de grote ijzeren bak en haalden er voor hen waardevolle spullen uit. Ik verzuchtte dat ik eigenlijk wel die rotbrommer die al twee jaar in mijn tuin schroothoop ligt te spelen op die container wilde kieperen, dan zou die maar mooi gelijk weg zijn.

Toen ik al even binnen was werd er op het keukenraam geklopt. De praatgrage buurman. Of we samen even die brommer op de container moesten gooien. Dat nam ik aan. "Ja, ik heb toch die fiets gepakt, dan ruilen we dat toch om voor die brommer? Ligt er niks méér in de container". En  (o, aso, we hebben het gedaan). Weer even later staat er een geel busje bij de container. Een man loopt ongegeneerd bovenop de grote bak te snuffelen. (Hij durft, wat ik graag zou willen :)). Er gaat aardig wat van de inhoud het busje in. En wat zie ik tijdens het gluren nog meer? Die oude brommer, die niet eens meer over de weg wilde rijden, maar we moesten slepen, die echt veel meer sloop dan loop was, die mocht waarschijnlijk een reisje naar Oost Europa gaan maken, want ook die mocht het gele busje in. Later heb ik, om die lege plek van de eerst fiets, toen brommer in de container weer te vullen, er nog een oude tafelpoot in gegooid die ik ook nog kwijt wilde. En ja, die ligt er nu nog in.:)

De afgelopen dagen heb ik dus een aardig staaltje recyclen gezien. Jammer alleen dat de "erfgenamen" blijkbaar zo snel mogelijk van alles af wilden, zelfs niet wilden nadenken over een Kringloop of Goede Doelen Winkel. Totaal geen respect of eerbied hadden voor vaders spullen.. dat is wat me eigenlijk nog het meest schokte. En het schokte me ook dat ik, die zo graag van de spullen af wil, toch iets heel hebberigs krijg van zulke graaibakken! :)



vrijdag 12 augustus 2011

Nieuwe leerstof

Al een lange tijd word ik steeds weer even op de goede weg gezet door SoChicken. Leuke tips, lekker lezen en super positief. Tot mijn verrassing kreeg ik de link naar hun nieuwe website Gewoon lekker groen. Precies wat ik nodig heb! Tips, ervaringen en achtergrondinformatie. Precies zoals we hier met elkaar bezig zijn, de één heel ver gevorderd, de ander beginnend.. Ik ben er blij mee!
 

vrijdag 5 augustus 2011

Mooie deal!

Ik heb een ster in naar me toe rekenen! :)

Ik heb een mooie terrashaard gekocht voor voor 14 euro! Nieuwprijs is toch rond de 160 euro.
En nou eerlijk zijn? Niet helemaal voor 14 euro. Ik kocht hem gisteren van Marktplaats voor 50 euro. Maar ik had deze week al voor 34 euro spullen via Marktplaats verkocht. Een schoolboek wat ik bijna bij het oude papier had gegooid. Een Lonelyplanet reisgids van een gebied waar ik waarschijnlijk niet meer heen ga en, toppunt van zuinigheid, 5 barkrukken die ik zelf bij de container weg had gehaald. :) De opbrengst is totaal 36 euro, terrashaard kostte 50 en dus heb ik toch maar netto 14 euro betaald?

Ware het niet dat ik van die Marktplaatsopbrengst het potje van de tv moet vullen. :)





En ik kreeg er nog twee zakken hout bij ook. Maar  voorlopig heb ik zelf ook nog genoeg hout. Er ligt een boom in stukjes te wachten op een beetje droge zomer...