vrijdag 19 juli 2013

De nieuwe halve keuken

Twee maanden leefde ik zonder keuken. De helpende vriend kreeg een nieuwe baan, werd daar onmiddellijk ziek van, nam ook nog eens een uitnodiging voor een verjaardag aan (duurde een halve week). Zelf deed ik intussen wat ik kon, maar zijn deel van het werk kon ik niet. We zouden het heel relaxed doen, maar voor alles in een deadline. De mijne was dat ik al enige tijd een barbecue voor collega's zou organiseren in mijn tuin en daar had ik die keuken toch echt bij nodig. Die laatste dagen voor de barbecue heb ik me dan ook de pestpokken gewerkt en het is klaar! Voor nu dan. Nog twee klussen wachten: de verwarming wegstoppen achter iets en, waarschijnlijk het duurste van de hele keuken, ik wil shutters. Die willen niet uit mijn hoofd, dus ik denk dat die maar moeten komen. Maar nu eerst even vakantie en orde. 

Het uitgangspunt was mooi met weinig en zoveel mogelijk hergebruiken en zo weinig mogelijk spullen kopen en kosten beperken.  Wat deed ik?

Er kwam een inductieplaat. Eindelijk! Een kleinere koelkast en een losse vriezer. (Die laatste ging de werkkast in). Een nieuwe afzuigkap. Totaalprijs daarvan was 870 euro. Ik heb nu nog een grote koelkast te verkopen en daar hoop ik 300 voor te krijgen, om de balans een beetje recht te trekken. 
Verder zijn de muren gestuct, een betonnen blad gestort, een nis gebouwd, duizend en één schroefjes, moertjes, vage dingetjes van de bouwmarkt, (dat loopt ongemerkt lekker op), één nieuwe hoge keukenkast, alles geverfd enz. De kosten daarvan ongeveer 1000 euro. Ik denk dat ik, na verkoop van de koelkast, voor 1600 euro een vernieuwde keuken heb, waarin ik helemaal happy ben. Ik kan bij elk detail nog wel een verhaal vertellen over van waar het komt, hoe ik het maakte, welke herinnering ik er aan heb, maar dat zou een erg lang verhaal worden. De plaatjes moeten het maar vertellen.

Het overzicht. Het hout van de nis bewaarde ik al jaren.. "je weet maar nooit". Met frontlatjes zijn het weer nieuwe planken. (nog even beitsen allemaal).

De koffie-thee-suiker potten van mijn oma, misschien wel 100 jaar oud.


De koelkastdeur die ik van twee oude deuren maakte (glim van trots) en de vloer die bijna onder nieuwe plavuizen zou verdwijnen, maar eigenlijk goed bij de keuken past  (daar moest een vriendin me eerst op wijzen) en dus na jaren verstopt te zijn geweest onder laminaat, weer gewoon keukenvloer mag zijn. En een kleedje vind ik zo lekker bij de oude uitstraling passen.